سرتو بذار کنار باغچه خیالت راحت باشه هر زبانه برگ سبز تازه رسته ی چمن می تونه بشه و میشه یه چاقو *** دلتو بذار گوشه ی طاقجه خیالت راحت باشه دلت اونقدر آش و لاشه که کسی ندزدتش *** چشاتو ببند نه واسه مدیتیشن تا اومدن چاقوی چمن رو نبینی یا نیومدن دزد قلبت رو …...
مطلب کامل۱ سکوت سرشار است از هزار راز نگفته هزار پنجره ندیده هزار صدای ناشنیده گوشه آسمان خدا اما همیشه از ندیده ها و ناشنیده ها لبریز است **** چند بار صدا بزنم تا صدایی بشنوم تا خیال کنم کسی پشت اینهمه در زدن هنوز در انتظار نيست و یا هست و اما از حضور غمناک من هراسناک یا غمگین می شود چند بار تا … از حضور خودم غمگین شوم چند بار شاملو را دوباره زنده کنم که با چهره زیبایش به گفتن درآید و بگوید روزگار غریبی است کلام را پشت چادر سکوت پنهان باید کرد **** کساني را می شناختم در گمان دریایی ولی نبودند به قدر شبنمی به گوشه چشمی دنبال شبنمی می گردم که دریائی باشد هنوز نیافته ام تو حاضری آن شبنم باشی؟ از شبنم به دریا شدن راه دشواری است **** دنبال شبنمی می گردم که دریا….. برای غرق شدن نیافته ام تا مرا بخود بپذیرد اگر شبنمی دریائی شدی برای غرق شدن من حتی اگر هزاره بعدی باشد از صدا زدنم دریغ مکن سکوت جایز نیست **** سرشارم از سکوت مثل توقف به دنبال یک شتاب و پاهایم از رفتن عاجز مثل سکوت در گفتن یا نیم صفحه اگر بچرخانیش گفتن در سکوت ….. ۲ وقتی که نیستید به اندازه هزار کتاب هزار صفحه یا هزار جمله در هر صفحه نیاز به گفتن دارم وقتی که هستید از پس هر جمله کتاب هزار صفحه، هزار جمله، در هزار توئی؛ در خاطره پا پس می نهد تا خودش را پنهان کند و من تنها می مانم مثل خدائی آماده ساختن دنیائی برای تو، برای خودش، برای من، یا برای هیچکس **** پس آن بهتر که سکوت کنم سکوت از تمام ناگفته ها سرشار است جمله ای بگو گاهي سکوت عذابی بزرگ است برای شکستن سکوت کتاب هزار صفحه سکوتت را ببند **** کلامی شیرین بگو سکوت نکن، خودت را پشت سکوتت پنهان مکن تا من هم کودکی بشوم میان مزرعه ای به دنبال پروانه ای تا به پشت سکوت تو دست بیابم و از سکوت خودم فرار کنم یا آنروی سکه به سکوتم عادت کنم راستی شیر بهتر است یا خط وقتی که هر دو روی سکه زنگار بسته **** در سکوت گفتی دیشب روز خوبی بود مگر شب می تواند پشت اینهمه سکوت روز خوبی باشد پس فردا هم شب بهتری است *** پس وقتی که نیستید هزار کتاب هزار نوشته را زیر سر می...
مطلب کاملباغی پر انگور به تو دادم چرا که دوستت دارم یک حبه به من بده تو که می گویی دوستم داری * بيهوده سبقت مي گيري و شتاب مي كني مجالت براي انجام آنچه كه مي خواهي بيشتر نمي...
مطلب کاملیکروز پیش از اینکه فصل سرما شروع شود مگر قرار بر این نشد که باهم همه چیز را قسمت کنیم نگفته بودم مگر که سردی دست من برای تو گرمای دستت برای من …. از این مقوله بگذریم تو گفته هایت را فراموش می کنی من شنیده هایم را فراموش نمی کنم تو خواسته هایت را فراموش می کنی من بایسته هایم را فراموش نمی کنم *** حدیث دیگری بگذار برایت بگویم حدیث خدا که یخ زد مثل دستهای من از حضور نا بهنگام سردی پاییز – کفر نگفتم – خدای ترا نمی گویم – خدای خودم را می گویم – که یخ زده و نشسته به سرما – غمناک از اینهمه بی عدالتی که به سر زمین مخلوقش می گذرد – و عاشقانه هایش را مرور می کند – و آن بالا انسانها را ورق می زند ترا و مرا *** دستهای یخ زده ام از حضور سرمای نا بهنگام پیشانی به عرق نشسته از شرمم را از حضور در بازی زندگی به روزگاری که معیار نه دوست داشتن که پول داشتن است به تسلی نشسته *** گفته بودم قبلا شاید دستهای من همیشه سرد نگاه تو گرم … دستهای یخ زده ام را میان گلدان بکار و آبش بده بلور یخی خواهد روییدبه شکل...
مطلب کاملنه باران مي باردنه برفآسمانفقط مي باردچيزي ميان برف و بارانيا شايدذرات كوچكيميان آسمان و زمينو كسيمثل من ميان آسمان و زمين دوبارهدر جستجوي كلام دوباره اي استدر شب يلدادر تدارك يافتن واژگاني ديگر براي دوست داشتنبراي رهائي از تكرار♣ ♣ ♣از شب يلداخيلي گذشته استنه نام شاعران خالق شعر مثلث يادم ماندهنه پلاك خانه اي كه قطعنامه اي در آنجا صادر شدفقط مي دانمچيزي ميان آسمان و زمين مي باردبارشي ريز ريز ريزدر ترديدكه برف بشوديا بارانيا...
مطلب کاملبرای فروغ فرخزاد بال گرفت و رفت مهمانی را پشت رفتنش تدارک گرفته بودند … بال گرفت و رفت و غوغائیان فریاد می زدند که می شناسیمش و از ماست بال گرفت و رفت و از جنس آنها نبود … بال گرفت و رفت نمی توانم تصور کنم که چند بار خواب علی کوچیکه را خوابیده بود و خواب دیده بود و در بند رخت آویزان شده بود و زیرپوش شده بود و عشق را تجربه کرده بود 2 مرا چه به این حرفها که طول زمین خدا به کدام ناکجا آباد می انجامد و عشق مثل گلی مصنوعی در تمام چهار راهها و در فروشگاههای زنجیره ای… مرا چه به این افسانه که مرگ را مثل انگشتری وقت تولد کودک به انگشتش می کنند …. هنوز آسمان آبی دنبال خون سرخم می گردد تا شنا کند در من برای رسیدن به سرخی عشق به آفتاب سرخم کن … از خاطرات هزار ساله می گذرم آنقدر دور که رشته های آبی رگهایم مثل مارهای مرده زمین سبز و آسمان آبی را مسموم می کنند … مرا چه به لبخند وقتی عاشق هزاره دوم هزار سال می شود که خوابیده است ضیافت بزرگ امشبم را برای خوش آمد کبوتر کوچکی از جنس آن پری/پرنده غمگین با آتش بازی در آسمان توپخانه کامل کن …… به آخر می رسد و شنا می کند در من شروغ می کند و شراع کشتی را می کشد بیرون از من از دریا گذشته خشکی های خیس را به پهلو می غلطد به بیابان دوست داشتن سر می کوبد در فروغ آفتاب و خاکستر هزار بار و خاکستر هزار بار و خاکستر هزار بار 3 پس از عروجت هزار سال سکوت بود هزار بار جدا می شدم تا در هزاره سوم تو دست عاشقانه ای شوی بر سر این جذامی هزار ساله که خورشید را و پنجره ها را برویش بسته اند خیابانها را هم …. وقت زنگ زدن است تا مردی با رشته های آبی رگهایش زنگ خدا را به صدا درآورد و از دختری بپرسد که هنوز ستاره ها را نگاه می کند و عشق را از بد سگالی بیشتر می خواهد و پشت پنجره مثل فروغ خاور آرام می رود … روحی است سرکش خیابان از خشونت لبریز است 4 روزگاری که آرامش بود پرنده ای عاشقانه پشت پنجره ها پرید هنوز سایه اش را می بینم کودکی که حرفهای بزرگی می زد بزرگی که کودکانه می اندیشید کودکی که از هفت سالگی...
مطلب کامل