پیوندتان مبارک
برای بهناز و بهرنگ
چیزی که دریا را زیبا می کند
اندیشیدن به حبابی کوچک است
در اعماق آب ها
زیر سقفی از صدف
در انتظار رها شدن
و پیوستن به آسمان
***
چیزی که آسمان را زیبا می کند
ابر نه
لکّه ی کوچکی ست
که خیال ابر شدن دارد
تا باران
برای شستن گناه زمینیان
***
چیزی که کویر را زیبا می کند
احساس دانستن این که چاهی در دلش پنهان کرده
که عطشت را افزایش می دهد (*)
***
چیزی که جنگل را زیبا می کند
خیالگونه دیدن جوانه ایست
در عمق جنگل
در آغاز تلاشی تا درخت تناوری شدن
***
چیزی که روز را و سرانجام
این شب طولانی را زیباتر می کند
ثانیه ای ست در آن
که به خدا بیندیشی
که خالق عشق است و
عاشق عشق است و
هم از جنس عشق
« ساعت ۵۵ . ۱۲ شب ـ ۱۱/۵/۸۵ »