آن ثانیه ای که شب را زیبا می کند
چیزی که دریا را زیبا می کند
اندیشیدن به حبابی کوچک است
در اعماق آب ها
زیر سقفی از صدف
در انتظار رها شدن
و پیوستن به آسمان
***
چیزی که آسمان را زیبا می کند
ابر نه
لکّه ی کوچکی ست
که خیال ابر شدن دارد
تا باران
برای شستن گناه زمینیان
***
چیزی که کویر را زیبا می کند
احساس دانستن این که چاهی در دلش پنهان کرده
که عطشت را افزایش می دهد (*)
***
چیزی که جنگل را زیبا می کند
خیالگونه دیدن جوانه ایست
در عمق جنگل
در آغاز تلاشی تا درخت تناوری شدن
***
چیزی که روز را و سرانجام
این شب طولانی را زیباتر می کند
ثانیه ای ست در آن
که به خدا بیندیشی
که خالق عشق است و
عاشق عشق است و
هم از جنس عشق
« ساعت ۵۵ . ۱۲ شب ـ ۱۱/۵/۸۵ »