بهار مبارک
درد و دود بغایت
آنچه نباید بود بغایت
آنچه نباید سرود بغایت
دلتنگی
به کوری چشم حسود بغایت
” بهار مبارک ”
***
سبزه به صحرا نشسته
هیبت سرما شکسته
سبزه سر از خاک می کند بیرون
_ با _
از گرانی بازار در شکایت
” بهار مبارک ”
***
قیمت لبخند را نمی دانم
بازار مردن اما
ارزان
نرخ نفرت
ارزان تر
دسته گلی می کنم ازین حکایت
” بهار مبارک ”
***
داغ لاله
دوباره
دست نوازش کوتاه
دشنه از پشت
تا نهایت
” بهار مبارک ”
***
هرگز هنوز ترا نمی شنوم
مرا نمی شنوی
بهار را نمی شنوی
اگر به قصه های کودکیت دل می بستی
از بهار
هزار قصه هست بگویم برایت
” بهار مبارک ”
اسفند 74