***

غزالواره ای آرام
در کُنامِ دردهای ناسروده
بر خواب می گذرد
چون داس های خمیده
که داستانِ تنهاییِ خود را
با جلاد

***

….

باران به گوشۀ ابری خزید
سار به سایۀ درختی نشست
تنۀ گردویِ پیر هم
میزبانِ شخمی دیگر شد

1- 12- 91