***
نه خدا
نه مورچه
خط قرمزی نیافریده اند
خطوط قرمز را
خودکامگان
بر صفحه کوچک زیستنمان
خط کشی می کنند

***

مورچه ها
جشن تولد ندارند
خدا نیز هم
میان تولد و مرگ
فاصله کوتاهی است
تا قدمی برای عشق برداری

***
اگر عشق
تنفس کوتاهی
میان بودن و نبودن است
بگذار
در رگهایم
مثل رودخانه ای جاری شود

***

گهواره
برای آرام کردن کودک است
گاهواره
برای میانسالی
که گاهنامه زندگیت را مرور کنی
که دریابی
سرشار از عشق بوده
یا تفرت

***
در نظر گاهم
مورچه کوچکترین است
خدا
بزرگترین

***

از جنگی که درد و دود و دروغ به جا می گذارد
خسته ام
در آرزوی بودن مورچه ای هستم
که بار سنگین کوچکی در پشتش دارد
می رود و نمی ایستد
و هیچگاه جشن تولد نداشته است
….
در آرزوی بودن پروانه ای هستم
که صبحدم به دنیا می آید
و شب
پیش از شنیدن اخبار فاجعه وار
می میرد

***

نمی خواستم ملولت کنم
بغض را از لبت بردار و کینه از اهریمن را به جای امنی بگذار
کمی بخند
وقتی می خندی
خنده ات جویباری زلال می شود
وقتی که گریه می کنی
سیلی
که به زندگیم
سیلی می زند
…
با تو نیستم
با خودم هستم

24/7/91 ، همزمان با زاد روز خودم